We hebben in onze tuin een paar moederkippen en een aantal dochters en hanen. Een van onze moederkippen kreeg nekkramp (hersenvliesontsteking). Dit kon je zien aan wat sterrenkijken wordt genoemd, waarbij de nek naar achter kromt en ze met haar kop cirkels gaat draaien. Ze kan daardoor niet meer staan en valt naar achteren als ze dat probeert. Schuiven en duikelen zijn het gevolg. Eten en drinken wordt moeilijk, zo niet onmogelijk.

We hebben haar toen in huis genomen. In een grote doos, want anders schuift en duikelt ze door de hele kamer. Bij eten en drinken moest ze geholpen worden vanwege de kromme nek. Het was een zielige vertoning en we vroegen ons af of een zachte dood beter zou zijn dan een langzamere dood door haar aandoening. Kleine dieren als kippen worden eerder afgemaakt dan behandeld met medicijnen, waardoor we niets op het internet konden vinden of onze kip een kans van overleven zou hebben zonder medicijnen.

Dit kipje had al eerder een tijd in ons huis doorgebracht. Ze werd gepikt door de andere kip. Op een avond had ze er waarschijnlijk genoeg van en zat verregend voor onze deur. Ze kwam graag binnen en vond een plaatsje op een kastje naast de muziek. Elke avond kwam ze terug naar binnen om daar te slapen. In de winter bleef ze de gehele dag binnen :-). Zo’n (bijzonder) kipje is misschien zo bijzonder dat ze hersenvliesontsteking kan overleven, dachten we. Het proberen waard.

Na een dag of twee bedachten we om haar alleen nog maar pure EM-X te laten drinken en met EM-X doordrenkte zaadjes te voeren. Weer een dag later hebben we de voelgel Wellness op haar hoofd gesmeerd en weer later de voelgel Moeder’s Healing. De eerste keer dat we Moeder’s Healing op haar kop smeerden, boog ze direct haar kop naar voren en begon te eten. Dat was een bemoediging om vooral zo door te gaan. Zevond het prima om dagelijks op schoot te zitten en gevoerd te worden. De rest van de dag en nacht zat ze rustig in de doos met EM-X en zaadjes. Kippen zijn gewend om 23 dagen op een nest met eieren te zitten, dus wekenlang in de doos bleek geen probleem. Na een aantal weken hebben we haar in een bak met zand gezet. Er was nauwelijks verbetering waar te nemen. Alleen haar ogen waren heel helder geworden. Toch leek na een paar dagen het zand haar te helpen staan. Ze ging een beetje staan om bij haar voerbakjes te komen.

Omdat het steeds beter ging in de bak met zand zei Henriette op een dag tegen haar dat het de bedoeling was dat ze weer in de kamer rond zou lopen. En opeens werd ze veel levendiger, alsof ze ontwaakte uit iets. Na weer een paar dagen kon ze opeens weer even staan zonder direct achterover te vallen. Henriette stelde haar voor om helemaal beter te zijn als de fles EM-X leeg zou zijn. Binnen een week liep ze weer rond in de kamer. Het krommen van haar nek doet ze nog steeds wel als ze zit, maar alles gaat verder zonder problemen. De hele fles EM-X is door haar opgedronken. En net nadat we dit verhaal hebben opgeschreven, zagen we dat ze een ei heeft gelegd in een hoekje onder een plant. Een bedankje van een bijzonder kipje?

BRON: http://www.emvereniging.nl/onze-kip-en-em-x/